Sömürge deneyiminden dolayı Afrika’da sinema, Mısır ve Güney Afrika’yı dışarıda bıraktığımızda 1960’lı yıllarda başlamıştır. Politik bir bağlamda hayat bulan kıta sinemasında yönetmenler zaman içerisinde öz kaynakların yetersizliği, seyircinin olmaması ve sansürden dolayı Avrupalı özel ve kamu kuruluşlarının sağladığı fonları, film festivallerini ve sinema salonlarını önemli bir alternatif olarak görmüştür. Fransa’nın sömürge sonrası dönemde kültürü kıta üzerindeki hâkimiyetini devam ettirecek bir alan olarak görmesi ve bu minvalde kıta sinemacılarına da destekte bulunması, Frankofon Afrika ülkelerindeki yönetmenlerin filmlerini yapım, dağıtım, gösterim ve içerik bağlamlarında Avrupa’dan bağımsız bir şekilde okunamaz bir duruma getirmiştir. Yönetmenlerin büyük oranda Avrupa’da eğitim almaları ve hayatlarını bu kıtada devam ettirme tercihleri, kendi kıtalarında çektikleri filmlerin anlatısını da büyük oranda değiştirmektedir. Avrupa’nın eleştirel bir boyutta ele alınamadığı filmler, kendi kıtalarına farklı oranlarda da olsa yabancı olan, ona Avrupa-merkezli bir perspektiften bakan sinemacıların ortaya çıkmasını beraberinde getirmiştir. Bu seminerde, kıta sinemasındaki bu olgu Fransa’da yaşayan yönetmen Abderrahmane Sissako’nun sineması özelinde ele alınacaktır.