Bu rapor, Libya’daki melez güvenlik sektörü teşekküllerinin yükseliş ve düşüşünü ve güvenlik sektörü reformunda söz konusu olan siyasal çıkarları incelemektedir. Libya ordusu,YAK ve LZM’nin, geçici yönetimle ilişkisini de dikkate almak suretiyle, dönüşümünün bir haritasını sunmaktadır. Böylelikle silahlı gruplar arasındaki çatışmaların ve yeni güvenlik sektörünün inşası sürecinde silahlı grupların entegrasyonu veya dağılımında karşılaşılan zorlukların anlaşılmasına katkı sunmayı amaçlamaktadır.

Raporun sonuçları aşağıdaki gibidir:

  • Melez güvenlik teşekkülleri, resmi ve yarı resmi unsurların katılımıyla Libya devrimin hemen ardından ortaya çıkmış, rakip çıkarların belirmesine ve çıkar odaklı bağlılıkların artmasına neden olmuştur.
  • Libya ordusu, rakip çıkar grupları arasında bölünmüş, ordu içinde oluşan yeni birimler belirli yerel ya da ideolojik çıkarları temsil etmeye başlamış, resmi ve melez birimler arasındaki sınırlar bulanıklaşmaya başlamıştır.
  • Melez teşekküllerin gelişmi ve her birimin resmiyet kazanma girişimi nedeniyle güvenlik sektörü, siyasal kutuplaşmanın tesiri altına girmiş ve siyasal kutuplaşma tarafından belirlenmeye başlamıştır. Güvenlik sektörü teşekkülleri üzerinden devam eden rekabet, en yüksek hükümet organlarına kadar sirayet etmiştir.
  • Melez teşekküller üzerinden devam eden rekabetin kendi içinde bir amacı olduğu gibi, siyasal nüfuz kazanma ve ekonomik gelirlerin kontrol edilmesi gibi bir amaç da barındırmaktadır. Bütçeyi, aylıkları ve teçhizatı kontrol etmek yönündeki rekabet, çatışmanın en öne çıkan veçhelerinden biridir.
  • Güvenlik sektörü içindeki rekabet, 2014 ortalarında patlak veren çatışmanın ana etkenlerinden biri olmuştur. Bu çatışma, devlet kurumları içinde çatallaşmaya neden olmuş, iki farklı hükümetin, komuta kademesinin ve meşruiyet iddiasının ortaya çıkmasına sebebiyet vermiş, “devlete bağlılık” kavramını anlamsızlaştırmıştır.
  • Hâlihazırda devam eden çatışmanın ortaya çıkartacağı güç dengeleri, güvenlik sektöründeki yapıyı ve hiyerarşiyi tayin edecektir. Fakat bu, ülke çapında devlet otoritesini ele geçirip sağlamlaştıracak kadar güçlü olmayan iki rakip taraf olduğu müddetçe gerçekleşemez. Otoritenin sağlamlaştırılmasının iki tarafın birinden kaynaklanma olasılığı oldukça düşüktür.