İran’ın siyasal yapısındaki yoğun hizipleşme ve rekabetçi özellikler nedeniyle, Devrim sonrası cumhurbaşkanlığı seçimleri, daima küresel kamuoyunun ilgisini çekmeyi başarmıştır. İran bugünlerde yine bir seçim gündemiyle karşı karşıyadır. Bu seçim süreci vasıtasıyla, İran siyasetine ve aktörlerine yakından bakmak, siyasal koalisyonları ve adayları tanımak ve bir takım öngörüler de bulunmak imkânı doğmuştur.
20 Nisan 2017’de Anayasa Koruyucuları Konseyi, (AKK/Şura-i Negahban-i Kanun-i Esasi) cumhurbaşkanı adayları olarak 6 kişinin ismini onaylamıştır. Seçime katılacak adaylar; Hasan Ruhani, İbrahim Reisi, Muhammed Bakır Galibaf, Mustafa Mir Selim, İshak Cihangiri ve Mustafa Haşimi Taba’dır. Resmi olarak propaganda dönemi, 27 Nisan 2017 tarihinde başlayacak ve 17 Mayıs 2017 tarihinde sona erecektir. Seçimlerin ilk turu, 19 Mayıs 2017 tarihinde yapılacak, seçime katılan adaylardan herhangi biri %50’nin üzerinde toplumsal destek alamaması durumunda ise, ikinci tura gidilecek ve bu turda salt çoğunluğun oyunu alan aday cumhurbaşkanı seçilecektir.
Bu durum değerlendirmesinde İran’da yakında yapılacak olan 12. cumhurbaşkanlığı seçimleri ve muhtemel sonuçları ele alınmaktadır. Adaylar bakımından oldukça ilginç bir tablonun ortaya çıkması, kabul edilen ve veto edilen adayların gücü ve seçmen bazında muhtemel ittifaklar seçimi şimdiden ilginç kılmıştır. Seçimin İran iç politikasındaki etkisinden ziyade bölge politikalarına yansıması da en çok merak edilen konulardandır. Bu durum değerlendirmesinde bu tartışmalar ele alınacaktır.